رابطه ویژگی های شخصیتی و خودپنداره با رفتارهای پرخطر دانش آموزان دبیرستانی

هدف اصلی پژوهش تعیین رابطه بین ویژگی های شخصیتی وخود پنداره با رفتارهای پرخطر در دانش آموزان بود که در قالب یک طرح توصیفی از نوع همبستگی اجرا شد. از میان دانش آموزان مقطع دبیرستان منطقه 2 شهر تهران بر اساس جدول کرجسی مورگان تعداد 192 نفر به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و پرسشنامه را تکمیل کردند. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین نمرات رفتارهای پرخطر با خودپنداره در دانش آموزان همبستگی مثبت معنی دار وجود دارد. نتایج تحقیق نشان داد: الف- بین نمرات ویژگی شخصیتی روان رنجوری و رفتار پرخطر همبستگی مثبت معنی دار وجود دارد. ب- بین ویژگی شخصیتی روان رنجوری، قادر به پیش بینی رفتارهای پرخطر در دانش آموزان همبستگی مثبت معنی دار وجود دارد . ولی بین ویژگی های شخصیتی مسئولیت پذیری و رفتار پرخطر و انعطاف پذیری و رفتار پرخطر همبستگی دیده شد. خودپنداره و ویژگی شخصیتی روان رنجوری، توانست به پیش بینی رفتارهای پرخطر در دانش آموزان بپردازد. توصیه می شود با استفاده از روش های مختلف آموزشی نسبت به تقویت خودپنداره مثبت دانش آموزان اقدام شود. از روانشناسان آموزشی استفاده بیشتری برای آموزش رفتارهای مثبت بهره گرفته شود و مباحث روانشناسی کاربردی در آموزش های مربیان پرورشی بیشتر مورد توجه قرار گیرد و پیشنهاداتی برای تحقیقات آتی نیز ارایه شده است. واژه های کلیدی: ویژگی های شخصیتی، رفتارهای پرخطر، خوپنداره، ویژگی های شخصیتی